هموروئید علامت دار در دنیای غرب بیش از یک میلیون نفر را دچار میکند.
شیوع بیماری هموروئید یا بواسیر مربوط به سن و جنس خاصی نیست،اما سن،یک ریسک فاکتور است.
در کشور های کمتر توسعه یافته،شیوع هموروئید کمتر است.رژیم غذایی تیپیک غرب که کم فیبر و پرچربی است،با یبوست و زورزدن و ایجاد هموروئید علامت دار همراه است.
بالشتک های هموروئید بخشی طبیعی از کانال مقعد هستند.ساختار های عروقی موجود در این بافت از طریق ممانعت از آسیب رسیدن به عضله اسفنکتر،به حفظ اختیار مدفوع کمک می کند.
هموروئیدچیست وچه علائمی دارد؟
سه مجموعه‌ی اصلی هموروئیدی از کانال مقعد می‌گذرند که عبارتند از:جانبی چپ،قدامی راست و خلفی راست.
احتقان خونی و زورزدن موجب بیرون زدگی این بافت به درون کانال مقعد میشود.
در طول زمان سیستم حمایتی آناتومیک مجموعه هموروئیدی،ضعیف میشود و موجب ظاهر شدن این بافت در خارج از کانال مقعد میشود که در این مکان مستعد آسیب است.
انواع هموروئیدیا بواسیر
به طور شایع هموروئید ها به دو گروه داخلی و خارجی تقسیم میشوند.هموروئید های خارجی از زیر خط دندانه دار منشا میگیرد و با یک جز داخلی در ارتباط هستند.
هموروئیدهای خارجی زمانی که دچار ترومبوز شوند دردناک میشوند.هموروئید های داخلی از بالای خط دندانه دار منشا میگیرد و نماینده ی اکثر هموروئید ها هستند.
هموروئیدچه علائمی دارد؟
معمولا بیماران به دو علت بیماران به پزشک مراجعه می کنند:بیرون زدگی و خونریزی.
معمولا نسبت به شقاق،درد شیوع کمتری دارد و اگر وجود داشته باشد،به صورت درد مبهم ناشی از احتقان خونی بافت هموروئیدی بیان میشود.
هموروئیدترومبوزه
درد شدید ممکن است بیانگر وجود هموروئید ترومبوزه باشد.خونریزی هموروئیدی به صورت خون قرمز روشن بدون درد توصیف میشود که بر روی کاسه توالت یا دستمال توالت دیده میشود.
ممکن است برخی از بیماران با خونریزی قابل توجه مراجعه کنند که می تواند علت آنمی باشد.بیمارانی که با بیرون زدگی توده مراجعه می کنند،از عدم توانایی در حفظ بهداشت ناحیه اطراف مقعد شاکی بوده و اغلب نگران وجود بدخیمی هستند.
هموروئید چه شکلی است؟
تشخیص بیماری هموروئید بر اساس معاینه فیزیکی است. مشاهده ناحیه پرینه جهت پیدا کردن شواهدی از ترومبوز یا خراشیدگی پوست انجام میشود و سپس یک معاینه انگشتی دقیق صورت میگیرد.
آنوسکوپی جهت توجه خاص به موقعیت شناخته شده بیماری هموروئید انجام میشود.از بیمار خواسته میشود زور بزند.
چنانچه این حرکت برای بیمار مشکل باشد،این کار را می توان هنگامی که بیمار بر روی توالت نشسته است،انجام داد.اگر بافت دچار پرولاپس شود،پزشک مطلع میشود.
درمان بیماری هموروئید
درمان هموروئید خونریزی کننده بر اساس مرحله بیماری است.در همه ی بیماران دارای خونریزی،سایر علل ممکن نیز باید مدنظر قرارگیرند.
می توان در بیماران جوان بدون سابقه خانوادگی سرطان کولورکتال،ابتدا بیماری هموروئید را درمان کرد و چنانچه خونریزی ادامه یابد،،باید کولونوسکوپی انجام داد.در بیماران مسن که ازنظر سرطان کولورکتال غربالگری نشده اند،باید کولونوسکوپی انجام گیرد.
به جز موارد نادر،هموروئید ترومبوزه حاد را می توان در ۷۲ ساعت اول با یک برش بیضی شکل باز کرد.وان سیتز،فیبر و نرم کننده مدفوع تجویز میشود.
درمان های دیگر برای هموروئید های خونریزی دهنده شامل اعمال درون مطبی استفاده از باند و اسکلروتراپی و درمان با لیزر،می باشد.
عوارض حاد همراه با درمان هموروئیدها عبارتند از: درد،عفونت،خونریزی راجعه و احتباس ادراری.
عوارض دیر رس شامل بی اختیاری مدفوع به علت آسیب به اسفنکتر در طول باز کردن است.
ممکن تست برش های بیش از حد همراه با از دست دادن پل های مخاطی پوست جهت ایجاد دوباره اپی تلیوم،موجب تنگی مقعد شوند.
مرحله بندی و درمان هموروئیدها
۱_ بزرگ شدن به همراه خونریزی (درمان:مکمل فیبردار،شیلف کورتیزون،اسکلروتراپی)
۲_ بیرون زدگی به همراه جا رفتن خود به خود (درمان:مکمل فیبردار،شیاف کورتیزون)
۳_ بیرون زدگی نیازمند جا انداختن بادست (درمان:مکمل فیبردار،شیاف کورتیزون،استفاده از باند،هموروئیدکتومی به طریق جراحی)
۴_ بیرون زدگی غیر قابل جاانداختن(درمان:مکمل فیبردار،شیاف کورتیزون،هموروئیدکتومی به طریق جراحی)
